- θόριο
- Χημικό στοιχείο με σύμβολο Th. Ανήκει στην τρίτη ομάδα του περιοδικού συστήματος, στην οικογένεια των ακτινίδων. Έχει ατομικό αριθμό 90, ατομική μάζα 232,04 και δύο σταθερά ισότοπα· το 230Th, που ονομάζεται και ιόνιο, εκπέμπει ισχυρά σωμάτια α. Το θ. βρίσκεται στη φύση στον μοναζίτη, στις σπάνιες γαίες, στον θορίτη και στον θοριανίτη. Η ονομασία του προέρχεται από τον Θωρ, θεό του πολέμου και του κεραυνού των Σκανδιναβών. Ανακαλύφθηκε και παρασκευάστηκε ως οξείδιο από τον Μπερτσέλιους το 1828, αλλά η απομόνωσή του σε καθαρή κατάσταση επιτεύχθηκε σχετικά πρόσφατα, με διάσπαση του ιωδιούχου παραγώγου του πάνω σε πυρακτωμένα νήματα από βολφράμιο. Είναι μέταλλο που μοιάζει με τον λευκόχρυσο, μαλακό και ελατό, το οποίο σκληρύνεται κατά την κατεργασία του. Έχει ειδικό βάρος 11,7, είναι απρόσβλητο από τα κοινά χημικά αντιδραστήρια, διαλύεται στο ατμίζον υδροχλωρικό οξύ και στο βασιλικό ύδωρ και παρουσιάζει δραστικές αναγωγικές ιδιότητες. Σχηματίζει ενώσεις με όλα τα αμέταλλα στοιχεία, εκτός από τα ευγενή αέρια. Από τις ενώσεις του, οι θειικές είναι εξαιρετικά διαθλαστικά, το οξείδιό του χρησιμοποιείται ως καταλύτης σε ορισμένες οργανικές αντιδράσεις, στην κεραμική βιομηχανία και στην κατασκευή ηλεκτρονικών λυχνιών ηλεκτροδίων και φωτοηλεκτρικών κυττάρων. Το θ. χρησιμοποιείται, σε μικρές ποσότητες, σε ορισμένα ειδικά κράματα, για την παρασκευή των πλεγμάτων Άουερ, ως καταλύτης σε πολλές συνθέσεις και οργανικούς πολυμερισμούς και ως τροφοδοτικό υλικό στους πυρηνικούς αντιδραστήρες (αν βομβαρδιστεί με βραδέα ηλεκτρόνια μετατρέπεται σε διασπάσιμο ουράνιο 233U).
* * *το χημ.ραδιενεργό χημικό μεταλλικό στοιχείο τής σειράς τών ακτινιδών.[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου (πρβλ. αγγλ. thorium < Thor, ονομασία σκανδιναβικού θεού τής αστραπής). Η λ. στον λόγιο τ. θόριον μαρτυρείται από το 1896 στον Αν. Κ. Χρηστομάνο].
Dictionary of Greek. 2013.